گاهی راه آسمان از زمین می گذرد
گاهی باید به جای اینکه عمودی و پله پله به بالابروی
باید
غسل شهادت کنی
کفشهایت را در آوری
وضو یگیری
وآرام قدم برداری
روی زمین راه بروی
گاهی باید بدوی
روی همین زمین
بروی سه روز ، چهار روز یا شاید هم ده روز
بسته به مسافت دلت تا آسمان دارد
بروی تا .... چشم باز کنی و ببینی به دروازه آسمان رسیده ای
به ورودی شهر ... نه نه به
ورودی بهشت کربلا رسیده ای
حالا تا حرم فقط چشمهایت به جای زمین به آسمان است
دیگر سر به هوا شده ای
چشم هایت ، دلت ، اصلا همه وجودت دنبال می گردد
و تا گنبد های طلایی را نبینی آرام نمی گیری
آرام نمی گیری ......
